W dniach 1 września – 31 października 2013r usłyszycie naszą stację pod okolicznościowym znakiem SN0HOKA, z okazji 100-lecia harcerstwa w Ostrołęce.
Zapraszamy do łączności!
Początki harcerstwa w Ostrołęce wiążą się z dr. Józefem Psarskim (1868-1953). Był patriotą, społecznikiem i pierwszym ostrołęckim harcmistrzem, wielkim zwolennikiem idei polskiego skautingu. Z krzyżem harcerskim nie rozstawał się nigdy, nosząc go zarówno do munduru, jak i ubrania cywilnego. Pracował z młodzieżą, uczestniczył w zbiórkach, organizował obozy, wycieczki i wyprawy kajakowe, odbierał przyrzeczenia. Dawał codziennie przykład jak być dobrym człowiekiem i harcerzem. W czerwcu 1945 r. odbierał pierwsze powojenne przyrzeczenie harcerskie w Ostrołęce. W 1946 r., w rocznicę bitwy pod Ostrołęką 26 maja 1831 r., poprowadził ulicami miasta wielką defiladę drużyn Hufca Ostrołęckiego. Kilka miesięcy później zorganizował pierwszy obóz harcerski dla młodzieży z powiatu w mazurskich Pupach (dzisiejsze Spychowo).
Przekazy ustne wiążą początki harcerstwa w Ostrołęce z powstaniem Progimnazjum Polskiego Dionizego Majewskiego w 1913 r. Wiadomo, że w szkole tej istniała drużyna, jednak pierwsze fotografie ukazujące jej członków pochodzą z lat 20. XX w. W międzywojniu harcerstwo było najbardziej czynną organizacją młodzieżową w mieście. Działało we wszystkich szkołach, a także zrzeszało młodzież pozaszkolną. Istniały dwa odrębne hufce – męski i żeński. Opiekunami ich byli Józef Psarski, Wanda Gorgoń, Czesław Jasiński, Helena Tanianis, Robert Gierłowski i Janina Ilukiewicz-Kruczyk. Ponadto w mieście funkcjonowało Koło Przyjaciół Harcerstwa. W dwudziestoleciu międzywojennym w Ostrołęce działały także inne organizacje zrzeszające młodzież, takie jak Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” i Związek Strzelecki.
Okres wojenny w historii harcerstwa ostrołęckiego stanowi wielką niewiadomą. Nie zachowały się dokumenty mogące świadczyć o działaniu zorganizowanego harcerstwa we wcielonej do Rzeszy Niemieckiej Ostrołęce lub powiecie ostrołęckim. Różnie potoczyły się wojenne losy ostrołęczan. Wielu przedwojennych harcerzy wzięło udział w kampanii wrześniowej dzieląc po jej skończeniu losy innych polskich żołnierzy. Wychowana w ideałach patriotyzmu i służby młodzież przesiedlona do Generalnej Guberni niejednokrotnie działała w konspiracji, a w 1944 r. stanęła do walki w Powstaniu Warszawskim. Wiele osób trafiło na Zachód lub zostało deportowanych na Syberię.
Po II wojnie światowej harcerstwo w Ostrołęce szybko reaktywowano. Wielkim wydarzeniem w życiu miasta było pierwsze powojenne przyrzeczenie harcerskie składane w 1945 r. przed dr. hm. Józefem Psarskim na placu szkolnym Gimnazjum i Liceum im. Króla St. Leszczyńskiego w Ostrołęce. Organizacja starała się kultywować ideały przedwojennego skautingu. W 1948 r. zlikwidowano podział harcerstwa na drużyny żeńskie i męskie.
W 1949 r. władze komunistyczne zlikwidowały Związek Harcerstwa Polskiego. Z kilku organizacji młodzieżowych stworzono Związek Młodzieży Polskiej, a w jego strukturach Organizację Harcerską wzorowaną na Organizacji Pionierskiej im. W. I. Lenina. ZMP miało na celu wspierać działania ideowe i propagandowe PZPR. Jej członkowie nosili zielone koszule i czerwone krawaty. W 1956 r. rozwiązano ZMP przywracając Związek Harcerstwa Polskiego z tradycyjnymi mundurami i symbolami harcerskimi.
Lata kolejne stanowią okres rozkwitu harcerstwa w Ostrołęce. W 1968 r. hufiec otrzymuje sztandar i imię generała Józefa Bema. Powstaje drużyna wodna, której założycielem, retmanem hufca i pilotem chorągwi zostaje hm Jerzy Woliński. Kolejnymi retmanami są Tadeusz Choromański i Tadeusz Jarnutowski. Harcerstwo działa czynnie w szkołach. W latach 1973–1981 w Ostrołęce, podobnie jak w całym kraju działa Harcerska Służba Polsce Socjalistycznej (HSPS). W myśl tego, w szkołach średnich klasy szkolne stanowią drużyny z nauczycielami jako drużynowymi. Członkowie HSPS nosili koszule w kolorze beżowym , czerwone krajki i bordowe berety.
W okresie istnienia województwa ostrołęckiego funkcjonowała Chorągiew Ostrołęcka im. Marcelego Nowotki. Komendantami jej byli: Krzysztof Szeląg, Michał Langiewicz, Włodzimierz Kłobuszewski, Teresa Horyszewska (Osipiuk), Janina Boczkowska i ponownie Teresa Horyszewska (Osipiuk).
W latach 90. XX w. harcerstwo zmniejszyło zasięg oddziaływania. Szkoły zrezygnowały z prowadzenia szczepów. Organizacja skupiła działalność w hufcu. Idee nowoczesnego skautingu wciąż jednak trafiają do kolejnych pokoleń spod znaku krzyża i lilijki. Harcerstwo wychowuje młodzież i stanowi ciekawą alternatywę spędzania czasu. W 2006 r. powstała w Ostrołęce jeździecka drużyna „Spirydion” kultywująca tradycje 5 Pułku Ułanów Zasławskich.
Od 1989 r. organizacja jest podzielona. Część instruktorów stworzyła na bazie ideałów polskiego skautingu Związek Harcerstwa Rzeczpospolitej.